„Do pełnej kontemplacji oblicza Pańskiego nie możemy dojść o własnych siłach, ale jedynie poddając się prowadzeniu łaski. Tylko doświadczenie milczenia i modlitwy stwarza odpowiednie podłoże, na którym może dojrzeć i rozwinąć się bardziej prawdziwe, adekwatne i spójne poznanie tajemnicy” (Jan Paweł II Novo Millennio Ineunte, 20).

RADOSNE HOSANNA!!!

Dziś Niedziela Palmowa rozpoczynająca Wielki Tydzień i przygotowania do Wielkanocy. To pierwsze, od trzech lat święta bez pandemicznych obostrzeń. Dwa lata temu w Wielkanoc w kościele mogło być 5 osób i nasza świątynia była niemal całkowicie pusta. Rok temu, w kościele mogło być jedynie 20 osób, a procesja z palmami odbyła się w wewnątrz kościoła. Wreszcie nadszedł czas, żebyśmy przeżyli te święta w sposób tradycyjny, spotkali się w kościołach i razem cieszyli ze zmartwychwstania Chrystusa. Ponownie mogliśmy procesyjnie wejść z palmami do świątyni.

Liturgia Niedzieli Palmowej przybliża nas do przeżyć Zmartwychwstania Pańskiego — punktu kulminacyjnego w całej historii zbawienia. Wielki Tydzień rozpoczyna się, więc w atmosferze triumfu. To wyjątkowy dzień w roku, kiedy w czasie liturgii czyta się dwa razy Ewangelię. Opis radosnego wjazdu Chrystusa do Jerozolimy usłyszeliśmy przed rozpoczęciem procesji, przy grocie Matki Bożej. Stamtąd po krótkiej modlitwie i poświęceniu palm, wyruszyliśmy do kościoła. Było nas naprawdę wielu!
 Tak jak 2000 lat temu Jezus – Król wjeżdżał uroczyście do świętego Jeruzalem, by tam złożyć siebie w ofierze swojemu Ojcu za nasze grzechy, tak i my dzisiaj , z palmami w rękach poszliśmy za Nim. Wierzymy, bowiem, iż sam Chrystus wkracza do „Jerozolimy naszych serc”. Co tam napotka? Jakie słowa usłyszy? „Hosanna”? A może: „Ukrzyżuj”? Bo łatwo jest przejść w ludzkim sumieniu od krzyku HOSANNA do UKRZYŻUJ Go.  Tak było 2000 lat temu, tak jest dzisiaj. A tę tragiczną prawdę przypomniał opis Męki Pańskiej, czytany w czasie Mszy Świętej. To kontrastowe zestawienie radosnego uwielbienia z nienawiścią wprowadziło nas w liturgię Wielkiego Tygodnia. Opis Męki Pańskiej, czyli druga tego dnia Ewangelia, czytany był z podziałem na role.

Liturgię uświetnił śpiew chóru parafialnego „Juda Cantores” pod dyrekcją p. Doroty Królikowskiej.

                                                           Barbara Ludorowska

 

Skip to content