15 sierpnia – Święto Wniebowzięcia Maryi
Dziś Kościół obchodzi pamiątkę wzięcia do nieba Najświętszej Maryi Panny, jedno z najważniejszych świąt maryjnych. Wiara we wniebowzięcie Maryi obecna jest od pierwszych wieków, choć stała się ona dogmatem dopiero w 1950 r. i to tylko w Kościele katolickim. Ustanowił go papież Pius XII w odpowiedzi m. in. na prośbę polskich biskupów. W Kościołach wschodnich święto to obchodzone jest jako „Zaśnięcie Matki Bożej”.
Ta data jest szczególną w historii Polski. To 101 lat temu rozstrzygnęła się bitwa polskiej armii z Bolszewikami na przedpolach Warszawy, zwana Cudem nad Wisłą. Sytuacja w młodym państwie polskim, mającym niecałe 2 lata, po 123 latach niebytu, była dramatyczna. W Warszawie i innych miastach trwały nieustanne modlitwy o ocalenie Polski. Bitwa ta została wygrana przez polską armię. Wiele jest relacji historycznych sowieckich żołnierzy, którzy uciekali w popłochu z pola walki, mówiąc, że widzieli postać Matki Boskiej osłaniającej płaszczem wojska polskie i Warszawę.
Bitwa ta miała niezwykle doniosłe znaczenie, ponieważ uratowała Europę przed zalewem bolszewizmu. Kolejny raz Polska stała się przedmurzem Chrześcijaństwa.
W polskiej tradycji ludowej i w tradycji ludowej europejskiej, Matka Boska, patronka dnia 15 sierpnia, czczona jest także jako patronka ziemi będącej w najbujniejszym rozkwicie, patronka ziół, kwiatów, owoców i zbóż. Dlatego właśnie nazywana bywa Zielną (w Polsce), Korzenna (w Czechach), Kwietną (w Niemczech – w Bawarii i Nadrenii), Żytnią (w Estonii). We wszystkich tych krajach, w dniu sierpniowego maryjnego święta, składa się Matce Bożej w ofierze płody ziemi: zioła, kwiaty, zboża, warzywa i owoce.
Za przyczyną Maryi Królowej Pokoju polecaliśmy w dzisiejszych mszach św. Bogu sprawy naszej ojczyzny i naszego narodu, a także święciliśmy bukiety zielne.
Tekst M. Ludorowski,
Zdjęcia: J. Foremny