2 lutego: Święto Ofiarowania Pańskiego – Matki Bożej Gromnicznej
Kościół katolicki obchodzi, 2 lutego święto Ofiarowania Pańskiego. W polskiej tradycji bardziej znane jest jako święto Matki Boskiej Gromnicznej, gdyż tego dnia święci się świece. Jest ono nawiązaniem do ewangelicznego opisu ofiarowania Jezusa. 40 dni po Jego narodzinach Maryja i Józef zanieśli dzieciątko do świątyni w Jerozolimie, by zgodnie z prawem mojżeszowym ofiarować Je Bogu w hołdzie dziękczynienia za darowanie Izraelitom życia podczas przejścia przez Egipt Anioła Zniszczenia. Przebywający wtedy w świątyni starzec Symeon rozpoznał w Jezusie Mesjasza i powiedział o Nim „światło na oświecenie pogan”.
Z obrzędem ofiarowania i wykupu pierworodnego syna łączyła się jednocześnie ceremonia oczyszczenia matki dziecka. Z tej okazji matka zobowiązana była złożyć ofiarę z baranka lub, jeśli jej na to nie pozwalało zbyt wielkie ubóstwo, przynajmniej ofiarę z dwóch synogarlic lub gołębi. Maryja i Józef złożyli w ofierze synogarlice. W Polsce święto Ofiarowania Pańskiego ma charakter maryjny.
Świece – gromnice, które w tym dniu świecimy w kościołach, przez Polaków, widzących w Matce Bożej, tę która sprowadziła na ziemię niebiańskie Światło i która nas tym światłem broni od wszelkiego zła, były brane do ręki zwłaszcza w niebezpieczeństwach wielkich klęsk, wyładowań elektrycznych i grożącej śmierci. Ową świece przekazuje się do rąk osobom opuszczającym ten świat, wierząc, że Matka Boża będzie przy nich aż do ostatniego tchnienia i da im szczęśliwą wieczność.
Podczas mszy św. wieczornej 2 lutego zapaliliśmy gromnice, które poświęcił Ks. Proboszcz.