„Do pełnej kontemplacji oblicza Pańskiego nie możemy dojść o własnych siłach, ale jedynie poddając się prowadzeniu łaski. Tylko doświadczenie milczenia i modlitwy stwarza odpowiednie podłoże, na którym może dojrzeć i rozwinąć się bardziej prawdziwe, adekwatne i spójne poznanie tajemnicy” (Jan Paweł II Novo Millennio Ineunte, 20).

2025-06-26 Zakończenie oktawy Bożego Ciała

Ósmego dnia od uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa jeszcze raz przeszliśmy w procesji eucharystycznej do czterech ołtarzy, kończąc oktawę Bożego Ciała i oddając cześć Jezusowi obecnemu w Eucharystii. Każdego dnia, przez cały tydzień, odbywały się wokół kościoła procesje z Najświętszym Sakramentem (z wyjątkiem ulewy w poniedziałek). Tak jak szliśmy za Nim w procesji, tak mamy kroczyć wraz z Nim przez codzienne życie – oto przesłanie, które powinniśmy przyjąć, kończąc obchody oktawy.

W tradycji Kościoła każda oktawa jest czasem kolejnych ośmiu dni (łac. octavus – ósmy) od uroczystości, którą w liturgii świętujemy niczym jeden dzień. Ma to podkreślać wyjątkowy charakter określonej prawdy wiary oraz jej doniosłość dla chrześcijańskiego życia. W ciągu roku liturgicznego prawo kościelne podaje jedynie dwie takie uroczystości – Narodzenie Pańskie oraz Zmartwychwstanie Pańskie. Trzecim przypadkiem jest oktawa Bożego Ciała, która chociaż nie ustanowiona oficjalnie, to jednak jest bardzo żywa w świadomości wiernych i kultywowana w tradycji Kościoła. Te osiem dni to czas pogłębiania wiary w Jezusa eucharystycznego, umacniania miłości i budowania osobistej więzi z Bogiem ukrytym w Najświętszym Sakramencie. Odbywające się każdego dnia procesje eucharystyczne są wyrazem wiary w tę obecność.

 

Przejdź do treści